sobota, 30 listopada 2013

SZ FR i Białorusi w potencjalnym konflikcie z Polską - Wojska Lądowe


Liczące formalnie około miliona żołnierzy (de facto 765 tys.) w służbie czynnej Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej są około 7 razy liczniejsze od SZ RP. Bronią jednak kraju o ponad 50 razy większej powierzchni, rozciągającego się równoleżnikowe na około 9000 km.

W wyniku konfliktu zbrojnego w Osetii w 2008 roku, stało się jasne że konflikt zbrojny w Europie jest możliwy do wyobrażenia [1,2], choć będzie raczej lokalny, za to wymagający natychmiastowej reakcji. SZ FR w bezpośredniej bliskości RP i będącej z Rosją w sojuszu Białorusi opisałem już. Pojawia się pytanie na jakie wzmocnienie mogą one liczyć, jeśli ma ono się odbyć w tempie nie pozwalającym na przeprowadzenie przygotowań przez Sojusz Północnoatlantycki, a więc porównywalnym z Wojną w Osetii. Tę część poświęcam wojskom lądowym, drugą zaś przeznaczę na Siły Powietrzne.

Wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet w wojnie w Osetii - AFP
Z opracowań [1] na temat Wojny w Osetii można wyciągnąć następujące wnioski:
  • jednostki oddalone od frontu działań do 200 km weszły do walki z marszu (19. i 42. Dywizja),
  • drogą powietrzną przetransportowano 6 batalionów powietrzno-desantowych i 7 kompanii Specnazu,
  • jeden pułk (20. Dywizji) dotarł na front działań koleją z odległości w linii prostej około 700 km,
  • dwa bataliony dotarły drogą morską,
  • zazwyczaj z danej jednostki wojskowej wzięły udział 2/3 sił,
  • jedyne wsparcie spoza walczącego Południowego Okręgu Wojskowego pochodziło z Centralnego OW (z Samary, batalion 15. brygady był w Abchazji już wcześniej)
Natomiast z doświadczeń ostatnich dużych ćwiczeń wojskowych wynika, że:
Z powyższego wynika, że należy spodziewać się udziału wojsk Zachodniego i Centralnego Okręgu Wojskowego. Jedynymi jednostkami z tych OW, które nie wezmą [s. 60] udziału, są jednostki Floty Północnej (200. brygada strzelców i 61. pułk piechoty morskiej) ochraniające bazy morskie przy granicy z Norwegią. Ryzyko utraty kontroli lotniskowca czy strategicznych okrętów podwodnych jest zbyt wysokie. Do osłony granic z innymi krajami NATO i UE czy utrzymania rezerwy chroniącej Moskwę wydaje się że Rosjanie mogliby użyć zmobilizowanych rezerwistów wyposażonych w sprzęt z baz przechowywania, np. 99. w Twerze, 216. w Pietrozawodsku czy 262. w Boguczarze. Użycie rezerwistów w ofensywie byłoby błędem - w końcu zostało uznane za jedną z przyczyn porażki Gruzji w 2008 roku.

Czy Rosjanie zaryzykowaliby użycia sił Południowego OW dla działań w Polsce ? Gdyby chcieli pozostawić na Kaukazie siły analogiczne do tych, które wzięły udział w wojnie w południowej Osetii, to mogliby skierować na zachodni teatr z jednostek uzbrojonych w czołgi jedynie 17. brygadę strzelców, a już w Osetii korzystali ze wsparcia 15. brygady strzelców z Centralnego OW, która zakładam wraz z całym OW uda się na teatr zachodni. Dlatego uważam, że ten poziom wzmocnienia należy już porównywać na takim samym poziomie prawdopodobieństwa użycia, jak siły wzmocnienia NATO. Choć można się spotkać z opiniami, że w związku ze zmianą rządu w Gruzji na bardziej prorosyjski, Rosja będzie skłonna zaangażować nieco większe siły na kierunku zachodnim. Choć to samo źródło w dużo większym ode mnie stopniu angażuje siły Zachodniego OW na kierunkach od Łotwy po Finlandię, dlatego łącznie uznaję swoje oszacowanie za właściwe. A na Ukrainie nie było to planowane, choć Południowemu OW było dużo bliżej.

Jednostki Wschodniego OW - fot. Denis Mokrushin, Russianplanes.net,
Również wydaje się, że użycie sił Wschodniego OW w Europie będzie ostatecznością [s.23]. Co najwyżej zaangażowane mogą być jednostki specjalne lub lekkie, jak w Czeczenii.

Odnośnie sił powietrzno-desantowych - w Wojnie 2008 roku użyto 10 batalionów. Można założyć, że co najmniej taką rezerwę zachowają Rosjanie poza zachodnim terenem działań.

Uwzględniając powyższe spodziewam się że w ofensywie na Polskę może wziąć udział co najwyżej:
  • 1. Armia (z okolic Moskwy) - dywizja strzelców, dywizja czołgów, 310 czołgów, 185 bwp, 140 BTR, 54 samobieżne haubice 2S19, 36 wyrzutni rakiet niekierowanych BM-21 i 12 wyrzutni rakiet balistycznych Iskander,
  • 20. Armia po 1 brygadzie czołgów, strzelców, artylerii, rakiet, razem 130 czołgów, 140 BMP-2/3, 125 samobieżnych haubic i 18 holowanych, 36 wyrzutnie rakiet niekierowanych BM-21, 8 Uragan i 12 wyrzutni rakiet balistycznych Iskander
  • 6. Armia (z okolic St. Petersburga) - 3 brygady strzelców, po 1 artylerii i rakiet, razem 120 czołgów, 360 MT-LB, 126 samobieżnych haubic (w tym 18 2S19), 54 BM-21, 8 Uragan i 12 wyrzutni rakiet balistycznych Iskander
  • 2. Armia (z okolic Samary) - 3 brygady strzelców, 1 artylerii, 1 rakiet i 1 pułku rakiet, razem 160 czołgów, 120 BMP-2, 240 BTR, 180 samobieżnych haubic (w tym 108 2S19), 54 BM-21, 24 Uragan i 12 Iskander
  • Samodzielne jednostki Zachodniego i Centralnego OW: 
    • 4 brygady specnazu po 25 BTR, 8 BM-21 i 11 lekkich armat D-30,
    • 7. brygada czołgów, z 90 czołgami, 40 BMP, 18 armatami D-30,
    • 27. brygada strzelców z 40 czołgami, 120 BTR i 36 samobieżnymi haubicami 2S1,
    • 79. brygada rakiet niekierowanych z 12 wyrzutniami Smiercz
    • 19. dywizjon artylerii z 12 haubicami samobieżnymi 2S7
    • 112. brygada rakiet z 12 Iskanderami
  • 8 jednostek (pułków/brygad) z Wojsk Powietrzno-Desantowych, każda po nieco ponad 100 BMD-2 i 18 2S9 wsparte 3 pułkami artylerii po 12 D-30 i 18 2S9
  • 10 jednostek (batalionów) sił specjalnego przeznaczenia
Razem z SZ Białorusi (których jednostki mobilizowane z rezerwistów osłaniałyby granicę z Litwą i Łotwą) około 1200 czołgów, 4000 AFVE (w tym 57% piechoty), 2300 jednostek artylerii kalibru ponad 100 mm.

Główne źródło informacji o siłach FR: warfare.be.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz